Murphy's lov

Boden ble ferdig. Deilig å ha et tak over hodet og over verktøy. Alt er klart for å starte med selve huset!

De schuur is klaar. Heerlijk om een dak boven het hoofd te hebben, en over gereedschap. Nu kan de bouw van ons huis beginnen!

Den siste uken var et kappløp mot tiden. Mål og mening var å støpe betonggulvet til kjelleren vår, før vi skulle ta en pause. Fra 1. tom 7. juni reiser vi til Tyskland for feire 60-års bryllup til Saschas besteforeldre.

For å kunne støpe betonggulvet, trengte vi et pukklag på ca. 20 cm.

For å frakte pukken til stedet, trengte vi en kjørbar «vei» til huset vårt.

For å ha den siste trasseen kjørbar, trengte vi stein.

Steinen måtte komme fra et pukkverk, det var ikke lenger stein tilgjengelig fra sprengingen.

Å kjøre stein fra pukkverket trengte vi tid.

Det var akkurat ikke tid nok.

Pukken kom på plass på tirsdag 31. mai i lunsjtiden. Hadde den kommet dagen før, hadde vi rukket å legge radonduk på pukken og spikre forskalingen på plass. Da hadde betongbilen kunne komme på tirsdag. Og da hadde vi kunnet reise bort med litt tilfredshet i sjelen, og vitende at betongen fikk nok tid til å herde.

De afgelopen week was een race tegen de klok. We wilden heel erg graag dat de betonvloer voor onze kelder klaar was, voor we bij wijze van pauze naar Duitsland zouden afreizen. Saschas grootouders zijn vandaag 60 jaar getrouwd en dat moet gevierd worden!

Voor het beton gegoten kan worden, moesten we een grindlaag op zijn plaats hebben.

Om dat grind op zijn plek te krijgen, hadden we een bereidbare «weg» nodig.

Om het laatste stukje weg berijdbaar te krijgen, hadden we stenen nogig.

Deze stenen hadden we niet meer in de omgeving, en moesten daarom van iets verder weg komen.

De aanvoer van stenen kostte daarom tijd.

En we hadden precies een dag te weinig tijd.

Het grind kwam op dinsdagmiddag. Hadden we het een dag eerder gekregen, dan hadden we het radonzeil (een speciaal zeil, dat schadelijk radongas uit de berg tegenhoudt) over het grind kunnen leggen en alles voor het betongieten kunnen voorbereiden. Dan had de betonwagen dinsdag kunnen komen en dan hadden we rustig en met een goed gevoel op vakantie kunnen gaan, wel wetende dat het beton genoeg tijd zou krijgen om te harden.

Men det ble ikke som vi ønsket. Nå er vi underveis til Tyskland. Jeg håper at jeg kommer over en internettilkobling, slik at jeg kan legge ut denne teksten på bloggen. Og ellers gleder jeg meg til en liten periode med å slappe av, sove mye, spise god mat (selv om det er et e-coli utbrudd i Tyskland) og at vi kommer uthvilt og med ny pågangsmot tilbake.

Maar zo ging het niet. We zijn nu onderweg naar Duitsland, ik hoop dat ik onderweg een internetaansluiting kan vinden en deze tekst op mijn blog kan schrijven. Verder verheug ik me erop een kleine periode te kunnen relaxen, veel slapen, lekker eten (hoewel er een e-coli uitbarsting in Duitland is) en dat we vol goede moed weer thuis komen.