Velkommen til mine opplevelser ved etableringen av økogrenden

Det var en gang et lite skogsområde i Holmestrand. Sakte men sikkert ble det forvandlet til en levende økogrend, bebodd av hyggelige miljøvennlige, og samtidig nok så vanlige, mennesker, som levde lenge og lykkelige. Her kan du følge med på hvordan den forvandlingen foregår.


Se også facebookgruppa Terra Libera Økogrend.

søndag 22. mai 2011

Rammen til boden er oppe!

I dag tok arbeidet ikke så mye fra pusten, nå visste vi hvordan det måtte gjøres. Silje og barna Eva og Einar var pubikum og medhjelpere. Like før regnværet kom, sto hele rammen ferdig. Et stort tak til Gustav og Daniel for hjelpen!
Boden virker veldig stor nå. Er spent på hvordan den ser ut, når vårt lille hus står ved siden av..

Vandaag was het niet zo adembenemend als gisteren. Nu wisten we hoe het moest. Silje en de kinderen Eva en Einar waren toeschouwers en helpers. Vlak voordat het ging regenen was het frame opgezet. Heel veel dank aan Gustav en Daniel for de hulp!
De schuur ziet er erg groot uit nu. Ben benieuwd hoe het eruitziet als ons kleine huisje er naast staat...





Foreløpig skal vi bare feste bølgeblikkplater på taket, slik at vi har et tørt sted på byggeplassen, til lagring av verktøy osv. Senere vil vi sette opp vegger, men det prioriterer vi ikke nå.

Voorlopig leggen we alleen maar golfplaten op het dak, zodat we een droge plek hebben op de bouwplaats, om gereedschap enzo op te slaan. Later gaan we nog een keer muren bouwen, maar dat heeft op het ogenblik geen prioriteit.

lørdag 21. mai 2011

Mye adrenaline!

For en dag! Mye adrenaline i blodet. Noen ganger litt for mye, synes jeg som tilskuer. Men tilslutt gikk alt stort sett bra. Å bygge uten at veien er ferdig, gir en del småskader og riper på materialene.

Wat een dag! Veel adrenaline i mijn bloed, af en toe een beetje te veel, vond ik als toeschouwer. Maar tenslotte ging alles grotendeels goed. Bouwen zonder dat de weg klaar is, veroorzaakt wel een deel kleine beschadigingen in de materialen, helaas.

 

fredag 20. mai 2011

Endelig

Endelig skjer det noe synlig, noe som ligner på et bygg. Mens graverne jobber med veien (også den er nå nesten kjørbar), har vi begynt med å sette opp boden. Det er klart at rammen er gammel: den har ligget hos Timber i mange år og stolpene og bjelkene har vridd seg mye. Montasjen er derfor ikke så enkelt som det burde være. I morgen blir det virkelig spennende, da kommer takelementene. De er store og tunge (se innlegg fra april).


Eindelijk gebeurt er wat, iets wat je kunt zien en lijkt op iets. Terwijl de wegarbeiders aan de weg werken (ook die is nu bijna berijdbaar), zijn wij begonnen met het frame voor de schuur op te zetten. Het is duidelijk dat het frame oud is: hij heeft vele jaren bij Timber gelegen en de staanders en balken zijn behoorlijk verdraaid. Het in elkaar setten is daardoor niet zo makkelijk als dat het zou moeten zijn. Maar we zijn begonnen! Morgen wordt het echt spannend, dan komen de dakelementen. En die zijn groot en zwaar (zie foto's van april "verktøybod")



Eikeplugger holder rammen sammen.
Geen spijkers of schroeven, maar eikenhouten "pluggen"


 Sascha ser på resultatet
Sascha bekijkt het resultaat.


fredag 13. mai 2011

Fundament bod

Fundamentene til boden er nå ferdige. Ikke lett i så ujevn terreng og uten ferdig vei. Men med litt ekstra trim (gå ned til gården, blande betong i betongblanderen, gå opp med betongen på en tralle - og det 3 til 4 ganger pr dag) fikk Sascha det til. Dessverre kan vi ikke si det samme om veibyggerne. Arbeidet med veien går sakte, alt for sakte...

Nu zijn de fundamenten voor de schuur klaar. 't Was niet makkelijk in het ongelijke terrein. Maar met wat ekstra trim (naar de boerderij beneden, daar beton mixen in de betonmolen, omhoog lopen met de beton op een kar - en dat 3 tot 4 keer pr dag) kreeg Sascha het voor elkaar. Helaas kunnen we niet hetzelfde zeggen over de wegwerkers. Het werken aan de weg gaat langzaam, veel te langzaam...








Imidlertid er været fantastisk og vokser grønnsakene våre i hagen. I går kunne vi høste asparges og spinat. Dette var første gangen etter fire år at aspargeplantene ga oss en liten måltid. Det var gøy. Før gikk spinaten alltid med en gang i stokk, men i år gikk det fint.

Intussen is het weer fantastisch en groeien de groenten in onze tuin. Gisteren konden we voor het eerst asperges en spinazie oogsten. Het was voor het eerst na vier jaar dat de aspergeplanten ons een kleine maaltijd gaven. Leuk he? Spinazie schiet bij ons altijd meteen door, maar dit jaar ging het goed.

 

onsdag 11. mai 2011

Nye naboer!

Jeg har ikke ennå jublet over at vi har fått inn nye medlemmer: Daniel og Silje med barna har bestemt seg for å bli med! De er i dialog med en arkitekt og skal antagelig sette i gang med bygging neste år. Hurra! Velkommen til dere. Og søndag 8. mai, da vi hadde åpent møte, fikk jeg det endelig til å ta et bilde av familien.


Ik heb nog niet gejubeld over onze nieuwe leden: Daniel en Silje, met hun kinderen, hebben besloten om mee te doen. Ze zijn in gesprek met een architect en waarschijnlijk gaan ze volgend jaar bouwen. Hoera! Welkom. En zondag 8 mai, toen we open dag hadden, kreeg ik het eindelijk voor elkaar om een foto van de familie te maken.

mandag 9. mai 2011

Halmpresse

Denne helgen var det årsmøte i Norsk Jord- og Halmbyggeforening (NJH). Denne gangen var vi på Vidaråsen, en Camphill landsby i Andebu. Vi fikk demonstrert en halmpresse. Denne skal vi også bruke for å presse halmballene våre. Veldig nyttig å ha sett hvordan den fungerer, og hvor enkelt det er å presse halmballene skikkelig hardt, noe som er viktig for å kunne bruke dem til husbygging. Vi lurte på om vi kan erstatte plasttrådene, som holder ballene sammen, med noe naturlig.

Vi hadde mange diskusjoner om trenden i husbygging. Passivhus-tanken har tatt fullstendig over: pottetette hus med balansert ventilasjon. Fokus ligger alene på energisparing. Miljø og inneklima har kommet litt i glemmeboka. Hvorfor er troen på teknologi så stor?

Dit weekeind hield de noorse strobouwvereniging zijn jaarvergadering. We waren dit keer te gast op Vidaråsen, een camphill-gemeenschap in Andebu. Hier kregen we een demonstratie van een strobalenpers. Later gaan wij deze ook gebruiken om onze strobalen te persen. Het was erg nuttig om de maschine in werking te zien, en hoe eenvoudig het is om de balen echt hard samen te persen zodat ze geschikt zijn voor huizenbouw. We vroegen ons af of het mogelijk is om de blauwe draden van plastic, die de balen bij elkaar houden, door iets meer natuurlijks te vervangen.

We hadden lange discussies over de nieuwste trends in de huizenbouw. De Passiefhuis-gedachte neemt volledig de overhand: potdichte huizen met een gebalaceerd ventilatiesysteem. Focus ligt alleen maar op energiebesparing. Millieu en een gezond binnenklimaat zijn in een vergeetboek geraakt. Waarom is het geloof in een technologische oplossing zo groot?







søndag 8. mai 2011

Det sprenges!

Sprengarbeidet er i full gang, både på vei og for vårt hus. Her er noen bilder fra forrige uke, 29. og 30. april. Enorme krefter og hele terrenget blir ødelagt. Men alle sier at alt blir fort pent igjen.

Het "springen" is in volle gang, zowel voor de weg, als voor ons huis. Hier wat foto's van vorige week, 29 en 30 april. Enorme krachten en het hele terrein ziet er verwoest uit. Maar iedereen zegt dat het gauw weer mooi wordt.






Sprengere holder lunsjpause.

Jeg måtte ta bilde av dem!
Ik moest een foto van ze maken!















Etter sprenging må det graves igjen. Enorme mengder med stein kommer fram.
Na het springen moet er weer gegraven worden. Grote hoeveelheden stenen komen tevoorschijn.


Og deretter opmåling: har de sprengt nok?
En daarna opmeten: hebben ze genoeg weggesprongen?